We wszystkich kulturach świata miód uważano za lekarstwo ciała i duszy. Sprawdziło się więc życzenie Hipokratesa „by pokarm był lekiem, a lek pokarmem”.

Proces pozyskiwania miodu jest w zasadzie niezmieniony. W znaczącym stopniu natomiast uległy zmianom warunki w jakich jest pozyskiwany. Do wirowania miodu muszą być przygotowane pracownie pasieczne. Również same pasieki uległy zmianom, drzewa bądź kłody zastąpiły różnego typu ule.
Jedną z najważniejszych cech wyróżniających ten obszar od innych jest tzw. roślinność pontyjska, czyli m.in. piękne, kolorowe kwiaty i rzadkie gatunki, pochodzące z południowej Europy i stepów czarnomorskich oraz ukraińskich. O wyjątkowości jakości miodu nabużańskiego pozyskiwanego na tych terenach decyduje przede wszystkim roślinność występująca w tej okolicy.
Ukształtowanie terenu, warunki glebowe o silnym nasłonecznieniu brzegów (szczególnie prawego brzegu) Bugu sprzyja występowaniu roślinności kserotermicznej- ciepłolubnej.
Występowanie tych roślin świadczy o wyjątkowej czystości okolicy. Można to potraktować jako probierz czystości, co znacząco wpływa na wyjątkową jakość miodów nadbużańskich zbieranych od pokoleń na tym terenie.
Na terenach nadbużańskich od wielu pokoleń, prawie w każdej wiosce był przynajmniej jeden pszczelarz. Tradycja wytwarzania miodu przetrwała do dnia dzisiejszego.
Zgodnie z tradycją, miód nadburzański powstaje na bazie wyłącznie naturalnych produktów, robi się go wedle jednolitej receptury, odwirowując miód z ramek.

Adres:
Józef Kunicki, Piotr Kunicki
Skrzeszew 76,
08-307 Repki
e-mail: pasieka_nadbuzanska@tlen.pl
Tel. 025 781- 00- 15, 025 781-00-43