Przygoda w muzeum

Jak zainteresować dziecko wizytą w muzeum, by spędzony tam czas na długo zapamiętało jako fascynującą przygodę?

Cenne wskazówki znajdziemy w publikacji „Codzienna niezwykłość. Edukacja dzieci w Muzeum Wsi Radomskiej” Michała Alzaka. To opowieść o doświadczeniach edukatorów muzealnych pracujących na co dzień z najmłodszymi gośćmi radomskiej instytucji. Książka napisana jest z punktu widzenia pedagoga, toteż nie brakuje w niej odniesień do literatury zarówno pedagogicznej, jak i psychologicznej. Porady związane z metodologią pracy z dziećmi nie tylko ułatwiają, ale przede wszystkim umożliwiają właściwe prowadzenie muzealnych zajęć. Autor wskazuje na zagadnienia, które cieszą się największym zainteresowaniem zwiedzających. Ciekawą lekturą jest rozdział poświęcony relacjom pomiędzy edukatorami muzealnymi, opiekunami grup odwiedzających instytucję oraz dziećmi. Autor wspomina własne doświadczenia w pracy z najmłodszymi. Przytacza ich wypowiedzi o tym, czym według nich jest muzeum i po co istnieje. Dokładnie omówione są zachowania najmłodszych, zarówno te ułatwiające, jak i utrudniające pracę. Bardzo ważnym elementem są listy skierowane do nauczycieli i rodziców. Znajdziemy w nich wiele podpowiedzi, jak przygotować dzieci do wizyty w instytucji kultury oraz sprawić, by lekcje muzealne były dla nich interesujące. Książkę uzupełniają szczegółowe konspekty, które można wykorzystać podczas zajęć. Wydawnictwo skierowane jest do pedagogów muzealnych, nauczycieli oraz rodziców, którzy planują odwiedzić instytucję muzealną ze swoimi podopiecznymi. Książka jest dostępna w siedzibie wydawcy – Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu.

O języku biblijno-religijnym w kulturze

„Uznaje się, że polska maryjność ma charakter »stereotypu religijno-narodowo-patriotycznego, który funkcjonuje współcześnie jako jeden z istotnych wyznaczników tożsamości narodowej Polaków«. Wyróżnia ją ponadto ludowość i masowość (…)^[1]”.

Język biblijno-religijny jest dość specyficznym kodem kultury i znajdziemy go nie tylko w pieśniach ludowych, lecz także w tekstach tzw. kultury wysokiej. Autorzy szukają religijnych odniesień w utworach Czesława Miłosza, tekstach ks. Jana Twardowskiego, Tischnera czy Gombrowicza. Ciekawe odkrycia pokazują też rozdziały poświęcone słownictwu religijnemu w podręcznikach do nauki języka polskiego dla obcokrajowców, czytaniu Miłosza w szkole w kontekście motywów biblijnych czy mowie obrazów Caravaggia. Do dyskusji zaproszono zróżnicowane grono badaczy i użytkowników języka: biblistów, językoznawców, katechetów, kulturoznawców, literaturoznawców, medioznawców, neofilologów, polonistów, socjologów i teologów. To ciekawa publikacja dla każdego, kto interesuje się rolą i funkcją języka biblijno-religijnego we współczesnych przekazach (np. w kazaniu, tekście literackim, publicystycznym, reklamie, tekście gwarowym, dziele malarskim). Badacze wskazali, że język biblijno-religijny to zarówno język Kościoła, jak i ciągle bardzo ważny kod kultury Europy. Odwołuje się do zbiorowej wyobraźni, buduje świadomość, odzwierciedla też tożsamość ludzi XXI w. Publikację można nabyć za pośrednictwem strony internetowej instytutu www.ipjp2.pl .