Eksperci zespołu powołanego przez marszałka Adama Struzika przygotowali projekt zmian w „janosikowym”. Swoje propozycje przedstawiło również Ministerstwo Finansów – niestety nie spełniają one wytycznych Trybunału Konstytucyjnego. Rozwiązania legislacyjne resortu nie zostawiają Mazowszu wystarczających środków na realizację zadań własnych i niezbędnych inwestycji.

Pięć miesięcy od wyroku Trybunału Konstytucyjnego Ministerstwo Finansów przedstawiło propozycję zmian przepisów dotyczących „janosikowego”.

– Choć jest to krok w dobrym kierunku, proponowane przez ministerstwo zmiany przepisów nie wypełniają sentencji Trybunału Konstytucyjnego. Zmiany przygotowane przez nasz zespół ekspertów są kompleksowe. Dotykają istoty problemu, wprowadzają szereg rozwiązań, dzięki którym wysokość „janosikowego” przestaje być oderwana od aktualnych dochodów – zauważa marszałek Adam Struzik.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził w marcu tego roku, że przepisy dotyczące tzw. janosikowego są niezgodne z Konstytucją, ponieważ nie gwarantują województwu zachowania istotnej części dochodów na realizację własnych zadań. Jak wynika z analiz finansowych przeprowadzonych na podstawie kosztów realizacji zadań samorządu województwa z ostatnich kilku lat, wysokość „janosikowego” powinna być każdego roku zmniejszona o 50 proc. Tylko taki poziom dokonywanych przez Mazowsze wpłat pozwala województwu wypełniać zadania, do których zostało powołane.

Niestety, w przeciwieństwie do wcześniejszych zapowiedzi, ministerialne zmiany nie są kompleksowe – nie dotyczą gmin i powiatów. Nowe zapisy obejmowałyby jedynie województwa i to tylko w latach 2015–2016. Ministerstwo zakłada, że w tym czasie powstałyby przepisy dla wszystkich samorządów. Istnieje jednak obawa, że prowizoryczne zmiany zostaną na dłużej. Przedstawione przepisy nie rozwiązują też problemów, na które zwracał uwagę TK – Mazowsze w dalszym ciągu miałoby oddawać środki przekraczające możliwości finansowe regionu.

Ministerialny projekt proponuje kosmetyczną zmianę finansową, która oznacza dla Mazowsza ulgę netto w wysokości około 100 mln zł. Tylko w tym roku dziura spowodowana niedoborem wpływów podatkowych przy jednoczesnym obciążeniu „janosikowym” to około 250 mln zł. Gdyby projekt ministerstwa zaczął obowiązywać, niedobór nadal byłby olbrzymi.

Ministerstwo uwzględniło także próg – 35 proc., ale jest to procent liczony ciągle od dochodów sprzed dwóch lat. Nijak nie odnosi się do faktycznych, bieżących wpływów z podatków. W sytuacji, gdyby dochody podatkowe nagle spadły, proponowana jest co prawda „zniżka” w płaceniu „janosikowego”, ale ulga miałaby wynosić jedynie 10 proc. – niezależnie od tego, jak bardzo drastyczny byłby to spadek i tylko na drugą połowę roku.

Nie uwzględniony również został inny postulat – „janosikowe” jest w dalszym ciągu zapisywane w budżecie województwa jako wydatek bieżący. To sztucznie zwiększa wysokość wydatków i fałszuje statystyki – w efekcie Mazowsze otrzymuje mniej pieniędzy z Unii Europejskiej.

Ostatnie lata pokazały, że niezbędne jest stworzenie mechanizmu, który byłby swego rodzaju poduszką finansową w nagłych, nieprzewidzianych ustawą sytuacjach. Takim rozwiązaniem – według zespołu ekspertów powołanego przez marszałka Adama Struzika – może być Wojewódzki Fundusz Solidarnościowy (znalazłby się w gestii ministra administracji i cyfryzacji, ale rozdzielany byłby po uzgodnieniu z reprezentacją jst). Pieniądze na ten fundusz pochodziłyby z wpłat na „janosikowe” – do bieżącego podziału pomiędzy regiony byłoby 95 proc. dokonanych wpłat, natomiast 5 proc. przekazywane by było na Wojewódzki Fundusz Solidarnościowy. Te środki pokrywałyby ujemną różnicę pomiędzy sumą faktycznie dokonanych wpłat a częścią regionalną subwencji ogólnej.

Przepisy o „janosikowym” powstały w 2003 r. w celu wyrównywania dysproporcji rozwojowych pomiędzy województwami w czasach, kiedy regiony nie korzystały jeszcze z unijnych pieniędzy. Przez te lata największy region w Polsce oddał pozostałym województwom 6,54 mld zł.