Mazowsze serce Polski nr 9/18

Wiersze Czytelników

2018.09.12 06:00 , aktualizacja: 2018.09.12 16:00

Autor: Zebrała Agnieszka Bogucka, Wprowadzenie: Paweł Burlewicz

Starsza kobieta w bluzce i koralach Maria Markowska (fot. arch....
Twarz starszej kobiety Teresa Kacperska (fot....

Maria Markowska

Urodziła się w Puławach, ale wychowała w Ławeczku Starym (powiat zwoleński). Od zawsze związana ze wsią, z ogromną pasją i zamiłowaniem do przyrody, kwiatów i zwierząt. Żona, mama czwórki dorosłych dzieci oraz babcia sześciorga wnucząt.

 

Ziemia rodzinna

 

Ziemio moja ojczysta

Ziemio  najdroższa

Kocham Ciebie bardzo

Tyś  Sercem Mazowsza.

 

Tyś matką najdroższą

Coś kłosy karmiła!

Czasem deszczu pragnęłaś.

Czasem rosę piłaś.

Tobie zawsze ptak pięknie o poranku śpiewa

Szumią tobie wrośnięte

W ciebie mocno drzewa.

 

Pachną kwiaty i krzewy

Tobie się kłaniają

I Tobie matko dziękują!

Że  Cię ziemio mają!

 

Od bardzo urodzajnej

Popadasz w skrajności.

Lecz zawsze potrzebujesz

Człowieczej – miłości.

 

Lato

 

Dni w słońcu lśniły,

I kwiłty kwiaty,

Jaki ten świat był wtedy bogaty...

Przeróżne barwy, kolory tęczy,

Jeden kwiat duży, a drugi mniejszy,

Lecz wszystkie takie cudowne były!

I moje oczy bardzo cieszyły,

Wysokie kanny

I dalie duże , wzniesione kwiatem

Wielkim ku górze,

Mniejsze begonie i pelargonie,

Też swoim oczkiem… mrugały do mnie

A kwiaty takie dorodne miały,

Za podlewanie podziękowały!

I aksamitki żółte jak złoto!

Podlewał deszcz je z wielką ochotą

Zazdrosny aster jak w paski cięty!

On także w słońcu był uśmiechnięty,

Wszystkie tak razem się dzielnie miały,

I tyle ciepła co dzień dawały,

A dni mijały jak zwariowane,

One to czuły – kwiaty kochane!!!

Że już nadciąga  –  ta co nie kocha!

Kwiatów ni ptaków,

JESIEŃ  MACOCHA!!!

 


Teresa Kacperska

Z wykształcenia pielęgniarka, przez 25 lat pracowała w zawodzie – potem zmieniła profesję i została technikiem obsługi ruchu turystycznego. Prowadzi jednoosobowe biuro podróży, organizuje wyjazdy dla dzieci i młodzieży. Założycielka Stowarzyszenia Rozwoju Macierzysza. Ma męża, dwoje dzieci i trójkę wnucząt.

 

Historia o historii

 

Wielka z tego bywa szkoda

Kiedy ktoś nam coś źle poda.

Tak na przykład zimna kawa,

Czy niedosolona strawa.

 

Trudny słów splot,

Trudny temat.

Jak to w życiu – łatwo nie ma.

 

O co chodzi spytasz może?

O Historię. O mój Boże!

 

W podręcznikach slogany

Jeszcze częściej propaganda

Jakby myślał tak ktoś o nas:

To jest jakaś ciemna banda.

 

Jedna lekcja – dwa stulecia.

W głowie jeden zamęt.

Co ty gapo, nie pamiętasz?

Tak to często jest podane.

 

Więc nie znosisz jej serdecznie,

Tej naszej historii.

 

Chociaż piękna, chociaż barwna

Ogromem wydarzeń,

Kiedy słyszysz już to słowo

Masz grymas na twarzy.

 

Mnie na szczęście było dane

Spotkać mistrzów w życiu,

Więc mą pasją jest historia.

Zaraz usłyszycie.

 

Powiem wielką Wam sensację:

Zostałam Smoczycą

Na dodatek Mazowiecką.

I wiem, że mam rację.

 

Bo nikt nie wie, że Mazowsze

Przez kilka stuleci

miało symbol ten w pieczęci,

co go lubią dzieci.

 

Książę Magnus uciekając

z średniowiecznej Anglii

przyniósł z sobą piękną modę

legend arturiańskich.

 

Tam Święty Graal, Excalibur, szlachetni rycerze,

I ów smok co wspólny stał się dla tych obu dziedzin.

Smok w Krakowie każdy powie.

I w tym nasza wielka bieda:

Wiele skarbów ma Mazowsze

A nic się z tym zrobić nie da.

 

Podsumować można krótko:

Nasz smok ma więcej zalet:

Mądry symbol, nie żre dziewic

I ma swój rodowód.

 

Mazowiecki książę Trojden

Ma go w swej pieczęci

I pod Grunwald powędrował

Na chorągwiach wielkich.

 

Więc już wiecie, co należy

Zrobić z tym tematem?

Pokochajcie tego smoka

Jakby był wam bratem.

 

I nie pędźcie gdzieś daleko,

Jak koty z pęcherzem.

Mazowsze jest najpiękniejsze.

To Wam mówię szczerze.

 

Zachęcamy mieszkańców Mazowsza do dzielenia się pisanymi przez siebie wierszami. Swoje utwory wraz ze zdjęciem i krótką notką biograficzną prosimy przesyłać na adres e-mail: .

 


Wystawa mieszkańców warszawskiej Pragi

Z okazji rocznicy 100-lecia niepodległości Polski artyści prześcigają się w pomysłach na godne jej upamiętnienie. Na warszawskiej Pradze Południe postawiono na ludzi. Zwykłych i niezwykłych zarazem. Sercem związanych z tą stołeczną dzielnicą. Wystawę można obejrzeć wzdłuż ul. Skaryszewskiej i budynku przy ul. Lubelskiej 30/32.

 

 

 

 

Liczba wyświetleń: 168

powrót