Żur

Składniki: 

1/4 l zakwasu z mąki razowej

25 dag włoszczyzny

2,5 l wody

1 łyżka startego chrzanu
3 łyżki śmietany

kilka kawałków białej kiełbasy

2–5 jajek ugotowanych na twardo

sól

ząbek czosnku

liść laurowy

majeranek

Sposób przygotowania:

Włoszczyznę gotujemy aż do otrzymania wywaru. W wywarze na bardzo małym ogniu gotujemy białą kiełbasę przez 30–45 minut. Następnie ugotowaną włoszczyznę razem z kiełbasą wyjmujemy z garnka i wlewamy do niego zakwas, który doprawiamy do smaku przyprawami i gotujemy. Potem dodajemy śmietanę. Podzieloną na porcje kiełbasę i przekrojone na ćwiartki jajka układamy na talerzach i zalewamy przygotowanym żurem[1].

Ciekawostka

Barszcz vs. żurek

Żurek bywa mylony z barszczem białym, a podstawowa różnica jest dość prosta: zakwas na żurek przygotowuje się z mąki żytniej, a na barszcz biały – z pszennej razowej. Jednakże są w Polsce miejsca, gdzie nie ma różnicy między tymi zupami, a nazwa stosowana jest zamiennie. Wszystko zależy od tradycji rodzinnych i od regionu kraju.

Nasza rada

Zrób zakwas samodzielnie. Do słoika wsyp mąkę razową, dodaj kilka ząbków czosnku, liście laurowe, ziele angielskie, zalej zimną wodą i wymieszaj. Naczynie przykryj gazą lub bawełnianą ściereczką i odstaw w ciepłe miejsce na kilka dni. Im dłużej stoi, tym jest kwaśniejszy. Warto jednak co jakiś czas go zamieszać, a także sprawdzać, czy nie pleśnieje. Przechowujemy go w butelkach w lodówce przez kilka tygodni.

Czy wiesz, że…

Początkowo żur zakwaszano ukiszonym barszczem, czyli rośliną-chwastem. Od jej nazwy pochodzi zresztą także inne określenie żuru, czyli barszcz biały. Nasi przodkowie wykorzystywali m.in. porzeczkę lub agrest, aby nadać potrawie kwaśny smak. Zakwas, czyli ukiszona mąka żytnia, pojawił się w przepisie dużo później.