Wiersze czytelników

Adam Garstka  

Urodził się i mieszka w Załuskowie na terenie Północnego Mazowsza. Od najmłodszych lat interesował się historią Polski, regionu i rodzinnej miejscowości. Owocem tej pasji są 4 publikacje o tematyce historycznej. Od 1984 r. do chwili obecnej pełni funkcję sołtysa wsi Załusków.

 

Cichociemni

Cichociemni spadochroniarze żołnierze
Armii Krajowej

spadali na naszą ziemię w lesie w Załuskowie.

Jak grom z jasnego nieba,

by podnieść na duchu naród polski.

Aby zamęt i trwogę siać na tyłach wroga,

by na naszej polskiej ziemi

niepewnie czuł się wróg,

by pod nogami palił im się grunt.

 

Drogi do wolności

Gdy minęły lata potęgi i chwały

Przyszły lata upokorzeń cierpień i niewoli

Polska została wykreślona z mapy Europy

Zaborcy Rosja, Prusy i Austria triumfowali

 

Patrioci polscy nie pogodzili się z utratą wolności

Podejmowali próby w celu przywrócenia
niepodległości

Konstytucja Trzeciego Maja, Powstanie
Kościuszkowskie

Legiony Dąbrowskiego, Powstanie Listopadowe, Krakowskie,

Wielkopolskie, Styczniowe…

 

Wszystkie powstańcze zrywy krwawo zostały
stłumione

Pozostały mogiły, cierpienia, utraty majątku, zsyłki na Syberię, kary grzywny.

A wszystko za to, że walczyli za wolność Ojczyzny.

 

Przyszły też lata, kiedy myśl o wolności porzucono

Wiarę i Nadzieję utracono.

Próbę walki podjęli jeszcze w 1905 roku
Rewolucjoniści,

Lecz zostali potępieni, bo to byli komuniści.

 

Kiedy wybuchła Pierwsza Wojna Światowa

Zaborcy sami za łby się złapali

Wiara wtedy powracała, nadzieja wzrastała.

 

Kiedy dzwony zabiły w kościołach w Warszawie,

Zaczęło się rozbrajanie niemieckich żołnierzy,

Rozchodziła się wieść, że Warszawa jest wolna,

Że Polska zaczyna się wyzwalać…

 

 

Marta Podgórska  

Osiemnastolatka, pochodząca z niewielkiej miejscowości pod Łosicami. Uczennica I Liceum Ogólnokształcącego w Łosicach.

 

Moja Ojczyzna!

Tak cicho... 

Tak cicho jest w tym lesie, 

już nie szumi wiatr tak jak wtedy, 

już echo odgłosu strzał nie niesie... 

Dzisiaj śladu już nie ma 

po trupach ludzi poległych. 

Już krew ich wsiąkła w tę ziemię ojczystą. 

Na pamiątkę, że byli, że walczyli... 

 

Żyli na tej piastowskiej ziemi patrioci wielcy

Rój, Piłsudski i Kościuszko... 

Od wieków wielu chronili Ciebie,

mężni, młodzi, odważni,
nawet życie swe

w twej obronie oddali. 

 

Ojczyzno moja mała! 

Mimo trudnych chwil stracona
nie zostałaś. 

Chociaż cierpisz, 

bo porzucają Ciebie dzieci twoje

 

 

 

po to, by wieść życie dostatnie

z dala od ojczystej swej ziemi. 

Lecz pamiętaj... 

że zostali wierni patrioci

oni porzucić Ciebie by nie mogli. 

 

Ojczyzno moja mała, 

nadwiślańska, baśniowa kraino, 

ty w sercach naszych swoje miejsce masz. 

Polak patriota nigdy nie zapomni

tych biało-czerwonych barw

i orła białego w złotej koronie. 

 

Ojczyzno moja mała! 

Rozciągasz się od białych szczytów Tatr, 

aż po krańce niebieskiego Bałtyku.

Wiatr tu niesie melodię hymnu, 

a każdy Polak za nim w twojej obronie polegnie, 

ostatnie słowa wypowie:

„Jeszcze Polska nie zginęła...”

 

 

Ciekawostka z Mazowsza

Srebrne Lwy dla „Ikara. Legendy Mietka Kosza”! 

Sukces jednostki samorządu województwa – Mazowieckiego Instytutu Kultury. Koprodukowany przez Mazowiecki i Warszawski Fundusz Filmowy „Ikar. Legenda Mietka Kosza” w reżyserii Macieja Pieprzycy został nagrodzony Srebrnymi Lwami na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Film otrzymał łącznie aż 7 nagród. Srebrne Lwy trafiły w ręce: reżysera Macieja Pieprzycy oraz producentek – Renaty Czarnkowskiej-Listoś i Marii Gołoś z RE Studio. Film został nagrodzony również za zdjęcia autorstwa Witolda Płóciennika, za muzykę w aranżacji Leszka Możdżera, za charakteryzację stworzoną przez Jolantę Dańdę oraz kostiumy zaprojektowane przez Agatę Culak. Dawid Ogrodnik otrzymał nagrodę za najlepszą rolę męską.  „Ikar” zdobył także Złotego Klakiera, czyli nagrodę za najdłużej oklaskiwany film Festiwalu (ponad 9-minutowa owacja). Gratulujemy! Film o Mietku Koszu, genialnym, ociemniałym muzyku jazzowym, można oglądać w kinach od 18 października.