W latach 1933 - 1935 był redaktorem działu literackiego, międzyszkolnego czasopisma młodzieży gimnazjalnej "Kuźnia Młodych". Tu opublikował swoje pierwsze wiersze i opowiadania. Studiował polonistykę w Uniwersytecie Warszawskim. Podczas wojny żołnierz AK, walczył w Powstaniu Warszawskim. W roku 1948 został księdzem katolickim. Debiutował w roku 1936 tomikiem wierszy POWRÓT ANDERSENA. Następną książkę wydał w roku 1959.

Opublikował zbiory wierszy, m.in.: Znaki ufności (1970), Niebieskie okulary (1980), Na osiołku (1986), Sumienie ruszyło (1989), Stukam do nieba (1990), Krzyżyk na drogę (1993); pogadanki dla dzieci (Zeszyt w kratkę 1973, wyd. 2 rozszerzone 1978), zbiór anegdot i żartów Niecodziennik (1991); wybory wierszy, m.in. Nie przyszedłem pana nawracać (1986).

Był duszpasterzem w szkołach dla dzieci upośledzonych, ostatnio rektor kościoła Sióstr Wizytek w Warszawie.