W dniu 20 lutego 2007 r. w siedzibie Urzędu Marszałkowskiego przy ul. Kłopotowskiego 5 odbyło się spotkanie grupy roboczej RIS MAZOVIA pn. „Benchmarking i prognozowanie rozwoju regionalnego”. Celem spotkania była dyskusja nad wskaźnikami badania innowacyjności na potrzeby projektu RIS MAZOVIA.

Dr Jacek Kuciński, który jest liderem grupy roboczej, w swojej prezentacji podkreślił rolę benchmarkingu oraz monitoringu w procesie zwiększenia innowacyjności regionu. Zwrócił uwagę na fakt, że istotny jest dobór takich wskaźników do benchmarkingu aby mogły one pokryć najważniejsze obszary i aspekty dotyczące innowacyjności.

Kolejna prezentacja przedstawiona przez panią Prof. Wandę Gaczek z Akademii Ekonomicznej w Poznaniu dotyczyła wyników ewaluacji i monitoringu dla Regionalnej Strategii Innowacji, z których wynikają następujące rekomendacje w zakresie doboru wskaźników dla RIS MAZOVIA:

1. Ilość wskaźników powinna być wystarczająca do osiągnięcia zamierzonego celu.
   
2. Należy uwzględnić fakt, że benchmarking z innymi województwami w zakresie potencjału B+R nie przyniesie efektu, ze względu na przewagę Mazowsza w tym zakresie.
   
3. W związku z powyższym, należy wskazać efektywność potencjału B+R poprzez określenie dystansu do rynku potencjału B+R. Pomocne będą tu takie wskaźniki jak:
   1. Środki przeznaczone przez sektor biznesu na badania i rozwój (%)
      
   2. Ogół środków na badania podstawowe w stosunku do prac rozwojowych.
      

Następnie głos zabrała dr Grażyna Niedbalska z Głównego Urzędu Statystycznego, która przedstawiła prezentację dotyczącą statystyki nauki i techniki. Polityka wspierania innowacji jako jeden z głównych czynników wzrostu i rozwoju gospodarczego musi posługiwać się danymi statystycznymi do oceny realizowanych projektów i wprowadzanych rozwiązań. Ponadto, konieczne jest stosowanie i rozpowszechnianie definicji innowacji wg Unii Europejskiej, z uwzględnieniem podziału na 4 kategorie: Wskaźniki z zakresu nauki i techniki powinny być wykorzystywane do monitorowania i ewaluacji benchmarkingu i foresightu także w przypadku RIS MAZOVIA.

Ostatni prelegent, Marcin Gomułka ze Szkoły Głównej Handlowej podkreślił fakt, że innowacyjność nie powinna być traktowana jako cel ale jako środek do celu, dzięki któremu zostanie osiągnięty wzrost produktywności pracy.

Następna część spotkania poświęcona była dyskusji moderowanej przez prof. Tadeusza Baczko, podczas której uczestnicy podkreślili wiele ważnych dla RIS MAZOVIA kwestii:

• Przy ocenie problemów innowacyjności warto korzystać z już istniejących badań (np. GUS-u) gdyż oddają one dokładny obraz sytuacji oraz są wysoko oceniane w Europie i na świecie.
  
• Często spotykane w Polsce naśladownictwo jest negatywnym zjawiskiem gdyż może doprowadzić to utraty zdolności badawczo-rozwojowej.
  
• Istotnym problemem jest brak świadomości innowacyjnej sektora MŚP, zatem wśród działań na rzecz budowania innowacyjności należy duży nacisk położyć na jej budowanie.
  
• Brak nam także świadomości dotyczącej polskiego dorobku w dziedzinie innowacyjności, a czerpanie z tego dorobku jest rzeczą niezwykle istotną.
  
• W większym zakresie należy uwzględnić kategorię budowy konkurencyjności.
  
• Konieczne jest uwzględnienie dynamiki międzyregionalnej, polegającej na tym, że działalność firmy niekoniecznie skupiona jest w miejscu jej siedziby.
  
• Innowacja skorelowana jest z wielkością firm, należy wziąć pod uwagę fakt, że w Polsce jest dużo małych firm, mało innowacyjnych. Pojawia się kwestia czy należy wspierać małe firmy, czy skupić się na dużych przedsiębiorstwach.
  
• Produktywność można zmierzyć uwzględniając efektywność pracy oraz jednostkową wartość dodaną i odniósł się do wypowiedzi dr Matusiaka stwierdzając, że przewaga konkurencyjna jest trudno mierzalna.

Wnioski i rekomendacje dla RIS MAZOVIA:

1. Konieczne jest uwzględnienie wskaźników najbardziej efektywnych oraz stosowanych i sprawdzonych przez UE i inne polskie RIS-y – jest to niezbędne do porównywania i oceny.
   
2. W odniesieniu do B+R Mazowsza należy mierzyć jego skuteczność posługując się m.in. wskaźnikami oceny innowacyjności.
   
3. W ocenie zasobów ludzkich ważne jest rozróżnienie wykształcenia ścisłego (technicznego) i humanistycznego.
   
4. W ocenie potencjału B+R powinien być uwzględniony poziom aplikacyjności prac badawczych.
   
5. Konieczne jest posługiwanie się jednolitą terminologią, odnoszącą się do standardów ustanowionych w celach statystycznych.