2 kwietnia, godz. 10.00–18.00 w Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu

www.mwmskansen.pl

Na dawnej wsi wierzono, że w momencie, gdy dzwony biją podczas nabożeństwa rezurekcyjnego, woda w rzekach nabiera wyjątkowych właściwości, a przyroda budzi się do życia. Pierwszy dzień Świąt spędzano w gronie rodzinnym, w atmosferze radości. Drugi zaś poświęcano na odwiedziny sąsiedzkie, chodzenie po tzw. wykupie, wspólne zabawy, a przede wszystkim gromadne polewanie się. Zwyczaje te ożyją na nowo podczas imprezy plenerowej „Gry i zabawy wielkanocne w skansenie”. Praktykowane w czasie wielkanocnym zabiegi i obrzędy, mające zapewnić urodzaj, szczęście i zdrowie, przesycone były wesołością, przybierając nieraz formę zabawy. Po wsiach wędrowali młodzieńcy z drewnianym kogutkiem, stanowiącym symbol sił witalnych i przebudzenia natury. Odwiedzali obejścia, przymawiając się o poczęstunek i składając domownikom życzenia. Po wykupie chodziły też dziewczęta. Ich rekwizytem był zielony gaik, gałąź jałowca bądź sosny ozdobiona wstążkami i bibułowymi kwiatami. Za swoje wizyty otrzymywały, podobnie jak chłopcy, ciasto, kiełbasę i bułki. Szczególnie chętnie przyjmowały jajka. Dawano je sobie jako gest sympatii, darowano chrześniakom, panna ofiarowywała je kawalerowi, do którego zapałała uczuciem. Wielką wagę przywiązywano do ich ozdabiania. Korzystano przy tym z rozmaitych technik. Podczas imprezy wielkanocnej w skansenie uczestnicy przyjrzą się zdobieniu pisanek metodą nakładania woskowych wzorów, a następnie zanurzania ich w naturalnych barwnikach, a także dowiedzą się, jak te kolory pozyskiwano. Zobaczą charakterystyczne dla regionu Kurpiów jaja udekorowane wycinankami i sitowiem. Obejrzą pokaz tworzenia koron z bibułowych kwiatów na święte obrazy i wykonywanie święconki. Wielkanocny Poniedziałek to też wielkie polewanie się. Muzeum przygotuje dla gości zawody w strzelaniu z sikawek dyngusowych do celu. Na odważnych czekać też będzie wozawka. Na tej kilkumetrowej huśtawce bujano się parami. Jak wierzono, kto się na niej pobuja, tego przez cały rok głowa nie zaboli. Nie można też zapomnieć o popularnych wśród ludności wiejskiej zespołowych zabawach i grach – chodzeniu na szczudłach, toczeniu fajerek i obręczy czy serso. Na najmłodszych w wiejskiej izbie lekcyjnej czekają zaś warsztaty wykonywania kart świątecznych.