28 lipca – 31 października w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej "Elektrownia" w Radomiu

http://www.elektrownia.art.pl

Kiedy fascynuje mnie czyjaś twórczość, staram się poznać losy autora. W przypadku Małgorzaty Jabłońskiej wydawało się to łatwe. Pomocny w tym miał być projekt BIO, jej skondensowana biografia, podana w graficznej formie. Ułuda!

Owszem, w miarę łatwe było odgadnięcie artystycznych inspiracji Małgosi od młodości do czasów współczesnych: Mona Lisa Leonarda, Madonna Sykstyńska Rafaela, rzeźba wilczycy kapitolińskiej, Nevermore Gauguina, Andy Warhol i jego grafika przedstawiająca lądowanie Armstronga na księżycu…

Jednak zrozumienie jej emocji, ukrytych w kompozycji, okazało się niemal tak trudne jak przeniknięcie treści hieroglifów. Kiedy wreszcie co nieco pojęłam, poczułam się prawie tak dumna jak Champollion po odczytaniu piktogramów wyrytych na kamieniu z Rosetty.

Porównanie o tyle równouprawnione, że w obydwu przypadkach mamy do czynienia z pismem, czy raczej zapisem obrazkowym. W obu przypadkach przekaz został zaszyfrowany, lecz logiczny. Małgosię Jabłońską inspirują zjawiska „zimne” i bezosobowe: cyfrowa infografika, gry komputerowe, klocki Lego, japoński komiks, „język” designu. To wszystko przerabia po swojemu.

Cztery dekady życia zawarte w jednej sekwencji sprowadzone do dwudziestu kilku sytuacji. Sceny nie zostały podzielone na kadry. Wyłaniają się z bieli, z bezkresu czasu; splatają w warkocz wydarzeń nie osadzonych w żadnych realiach.  Małgorzata Jabłońska opowiada nam nie życiorys, lecz rysuje biografię uczuć.

Małgorzata Jabłońska

Urodziła się w 1976 roku w Pyskowicach; artystka, projektantka graficzna, mieszka w Gliwicach. Dyplom z projektowania graficznego w pracowni Nowych Mediów na Wydziale Grafiki w Katowicach, ASP w Krakowie. Ukończyła Podyplomowe Studia Muzealniczo-Kuratorskie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie pracuje nad doktoratem (UAP), opowiadając językiem grafiki o neuronauce.

Zajmuje się przede wszystkim grafiką, w tym narracją graficzną (komiksem). Narzędziem jej pracy jest komputer, tematem życie (często własne) formą figuratywna geometria, metodą działania redukcja. W sztuce wykorzystuje język dizajnu, którym precyzyjnie porządkuje chaos zdarzeń i emocji. Uczestniczka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. w Szwecji, Niemczech, Holandii, Austrii, Włoszech, Korei). Aktywna na polu edukacji jako wykładowca akademicki (Politechnika Śląska, Podyplomowe Studia Grafiki) oraz jako autorka warsztatów artystycznych i projektowych dla dzieci i dorosłych.