do 14 czerwca w Galerii XX1 w Warszawie, Al. Jana Pawła II 36

www.mik.waw.pl

Obrazy przestrzenne Jana Tarasina, dotąd nieznane, które prezentujemy na wystawie w Galerii XX1, to prace całkowicie nowatorskie, pełne perspektywy przestrzennej wyrażanej przez malaturę i rytm faktur oraz wklejanych implantów w powierzchnie obrazów. Proste z pozoru formy stają się metafizyczne w swej powtarzalności i rytmie. Tarasin bada i kontroluje nowe możliwości poznania i przekłada je na tę przestrzenną twórczość od połowy lat sześćdziesiątych XX wieku i to prawie przez dekadę. (…) Zastanawiają obrazy „Opadanie”, czy „Deszcz”, których motywy wciągają widza w niezwykły, metafizyczny niemalże traktat o prawach świata, istnieniu człowieka w świecie natury, uniwersalnym i indywidualnym zarazem. Artysta ma nad pamięcią i perspektywą czasową pewną władzę, stwarza układy, interpretacje w przeciwieństwie do ograniczonej swobody wobec reguł oddawania perspektywy przestrzennej. (…)

Iwona Szmelter „Metamalarstwo Jana Tarasina” (fragment)