ekspozycja do 7 maja w Muzeum Azji i Pacyfiku przy ul. Solec 24 w Warszawie

www.muzeumazji.pl

„Indonezja na scenie” to wystawa fotografii Daniela Susilo Wibowo – indonezyjskiego artysty fotografika dokumentującego współczesne sztuki performatywne. Jak pisze autor, jego celem jest uchwycenie i zatrzymanie w bardziej materialnej formie efemerycznej i ulotnej sztuki scenicznej. Daniel Susilo Wibowo jest absolwentem Instytutu Sztuki Indonezyjskiej w Surakarcie – mieście o bardzo długich i bogatych tradycjach artystycznych, w którym do dziś tradycyjne tańce i muzyka są kultywowane i zajmują ważne miejsce zarówno wśród wydarzeń kulturalnych, jak i w curriculach szkół artystycznych. Lokalni artyści tworząc sztukę nowoczesną bardzo często czerpią inspirację z tradycji, stąd na prezentowanych fotografiach pojawiają się tancerze w tradycyjnych kostiumach, lecz nietradycyjnych pozach – lub przeciwnie, pozy tradycyjne przyjmowane są przez tancerzy w zupełnie nowoczesnych kostiumach. To wzajemne przenikanie się nowoczesności i tradycji jest symbolicznym odzwierciedlaniem sytuacji społecznej i politycznej Indonezji, w której z jednej strony kultywowanych jest wiele lokalnych zwyczajów i rodzajów sztuki, a z drugiej mocno korzysta się ze zdobyczy techniki i dąży do modernizacji. Zatrzymane w kadrze sceny z artystycznych wydarzeń pokazują w jaki sposób współcześni indonezyjscy artyści komentują otaczającą ich rzeczywistość oraz jak postrzega ich dzieła autor prezentowanych fotografii.

Wstęp wolny

„Indonezja na scenie” to wystawa fotografii Daniela Susilo Wibowo – indonezyjskiego artysty fotografika dokumentującego współczesne sztuki performatywne. Jak pisze autor, jego celem jest uchwycenie i zatrzymanie w bardziej materialnej formie efemerycznej i ulotnej sztuki scenicznej. Daniel Susilo Wibowo jest absolwentem Instytutu Sztuki Indonezyjskiej w Surakarcie – mieście o bardzo długich i bogatych tradycjach artystycznych, w którym do dziś tradycyjne tańce i muzyka są kultywowane i zajmują ważne miejsce zarówno wśród wydarzeń kulturalnych, jak i w curriculach szkół artystycznych. Lokalni artyści tworząc sztukę nowoczesną bardzo często czerpią inspirację z tradycji, stąd na prezentowanych fotografiach pojawiają się tancerze w tradycyjnych kostiumach, lecz nietradycyjnych pozach – lub przeciwnie, pozy tradycyjne przyjmowane są przez tancerzy w zupełnie nowoczesnych kostiumach. To wzajemne przenikanie się nowoczesności i tradycji jest symbolicznym odzwierciedlaniem sytuacji społecznej i politycznej Indonezji, w której z jednej strony kultywowanych jest wiele lokalnych zwyczajów i rodzajów sztuki, a z drugiej mocno korzysta się ze zdobyczy techniki i dąży do modernizacji. Zatrzymane w kadrze sceny z artystycznych wydarzeń pokazują w jaki sposób współcześni indonezyjscy artyści komentują otaczającą ich rzeczywistość oraz jak postrzega ich dzieła autor prezentowanych fotografii.

Wstęp wolny