21 listopada, godz. 17.00 w Muzeum Więzienia Pawiak w Warszawie przy ul. Dzielnej 24/26

www.muzeum-niepodleglosci.pl/pawiak/

Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy rzeźb Zofii Pociłowskiej „NIC WIĘCEJ – prócz niespełnionych marzeń, młodych i szaleńczych… Krokami twórczości Zofii Pociłowskiej” objętej honorowym patronatem Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika.

Zofia Pociłowska-Kann

Zofia Pociłowska urodziła się 3 marca 1920 r. w Charkowie. Po ukończeniu w Warszawie gimnazjum i zdaniu matury rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Wybuch II wojny światowej pokrzyżował życiowe plany Zofii Pociłowskiej. W styczniu 1940 r. złożyła przysięgę i wstąpiła do Związku Walki Zbrojnej. Była kurierką w Warszawie, a później jej praca konspiracyjna obejmowała teren wschodniej Generalnej Guberni (Lublin, Zamość, Nakło, Siedlce). Aresztowana 19 marca 1941 r. w Ursusie pod Warszawą przez lubelskie gestapo, została przewieziona na Pawiak, a następnie do więzienia na Zamku w Lublinie. Po kilkudniowym śledztwie i przesłuchaniach w lubelskiej siedzibie gestapo „Pod Zegarem” została skazana na karę śmierci i 23 września 1941 r. wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück.

W obozie Zofia Pociłowska podjęła pierwsze próby rzeźbiarskie. W ukryciu robiła miniaturowe rzeźby z trzonków od szczoteczek do zębów, guzików, kawałków drewna; w języku obozowym owe rzeźby nazywano „sabotażykami”.  Zofia Pociłowska powróciła 15 maja 1945r. z obozu do Warszawy. Zapisała się na Wydział Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiowała w pracowni prof. T. Breyera. Studia ukończyła w czerwcu 1954 r. Dyplom otrzymała u prof. M. Wnuka.

Do chwili obecnej uprawia rzeźbę kameralną, pisze wiersze. Zofia Pociłowska w swoim artystycznym dorobku ma m.in. opracowanie plastyczne oraz rzeźbę dla polskiego pawilonu muzeum obozu w Ravensbruck (1959; druga rzeźba 1992), duże realizacje parkowe w Rusinowej koło Wałbrzycha (rzeźby w parku Pałacu Tielschów) i w Wałbrzychu: Starodzieje (1975-1978), Słoneczko (1979), oraz pomnikowe m. in. w Warszawie: obelisk ku czci ofiar Pawiaka (Muzeum Więzienia Pawiak – 1965), w Inowrocławiu: pomnik Powstańca Wielkopolskiego (1968), we Włodawie: pomnik Bohaterom II Wojny Światowej (1970), w Magdalence (las sękociński): pomnik „Pamięci rozstrzelanych” w 1942 r. więźniów z Pawiaka i Ravensbrück – (1963–1964).

Zofia Pociłowska jest autorką wielu rzeźb kameralnych i portretów, w których wykorzystuje różnorodny materiał rzeźbiarski – korę drzewa, ceramikę, szkło, kamień. Wykonywała także prace konserwatorskie w Warszawie (w Wilanowie i na Starym Mieście), w Bejscach (Kaplica Firlejów w Kościele Św. Mikołaja), Pińczowie, Kazimierzu Dolnym, na Cmentarzu Żydowskim w Warszawie. Brała udział w wystawach krajowych i zagranicznych. Jej rzeźby znajdują się w Izraelu, Niemczech, Szwecji, USA.