3 czerwca, godz. 17.00 w Muzeum Niepodległości w Warszawie (Pałac Przebendowskich/Radziwiłłów przy al. Solidarności 62)

www.muzeum-niepodleglosci.pl

Spotkanie z Andrzejem Domagalskim i Leszkiem Kwiatkowskim autorami książki „Kabaret w Polsce 1950-2000”. Goście specjalni: Tadeusz Ross, Roman Gerczak, Filip Borowski, Stanisław Klawe, Stefan Fridman, Ewa Kuklińska, Teresa Gałczyńska. Spotkanie poprowadzi Jan Jakub Należyty.

„Kabaret w Polsce 1950–2000”

Kim był Waldemar Ochnia, a kim Andrzej Bychowski? Co łączy Jacka Fedorowicza i Zbigniewa Cybulskiego? Co oznacza skrót KIKS? Kto tworzył krakowskie kabarety Remiza i Sami? Co w kabarecie robił Andrzej Zaucha? Tego wszystkiego, i jeszcze więcej, dowiecie się Państwo, sięgając po książkę Andrzeja Domagalskiego i Leszka Kwiatkowskiego „Kabaret w Polsce 1950–2000”. Na uwagę zasługuje skondensowany, encyklopedyczny układ poszczególnych tematów – biogramów twórców i historii konkretnych grup. A jest ich – bagatela – 334 oraz 460 zdjęć, częstokroć unikalnych. Dodatkowo książka została podzielona na dekady, a każda z nich zawiera krótką charakterystykę epoki, nastrojów politycznych i społecznych. W ten sposób czytelnik zyskuje kontekst, w którym osadzone są działania omawianych w danej dekadzie formacji i artystów. Poza tym można czytać tę książkę na dwa sposoby – jako spójną historię kabaretu polskiego w drugiej połowie dwudziestego wieku, lub też korzystać z niej jak z encyklopedii, z łatwością odnajdując interesujące nas hasło dzięki załączonemu spisowi treści. Bardzo wygodne rozwiązanie dla kogoś, kto chciałby zacytować „Kabaret w Polsce…” w pracy naukowej. Przy tym wszystkim, język poszczególnych artykułów nie jest suchy i bezosobowy – to bardziej język felietonu niż encyklopedycznego hasła. Czyta się te biogramy – felietony pysznie, książka bowiem aż skrzy się od przeciekawych anegdot! Przy tak wielkiej ilości stron autorzy publikacji uzyskali maksimum treści. Tematy nie są przegadane, bogate natomiast w informacje konkretne i mniej konkretne, ale interesujące, pozwalające wyrobić sobie zdanie o kondycji artysty w konkretnej epoce. W zasadzie, gdyby zakres przedmiotów szkolnych, lub nawet uniwersyteckich, obejmował wiedzę o kabarecie – to byłby to niezbędny podręcznik. Taki, który czyta się z przyjemnością. Andrzej Domagalski oraz Leszek Kwiatkowski i włożyli w przygotowanie tej książki niemało wysiłku. – Przeczytałam już wiele opracowań historii kabaretu, w tym kabaretu polskiego, jednak jak dotąd ta publikacja wydaje mi się najbardziej kompetentna – pisze Paulina Jarząbek na blogu o kabarecie Verbum Na Polu, dodając: – autorzy mieli ścisły związek ze środowiskiem kabaretowym – sami stworzyli i zorganizowali niejedno, znają ten rodzaj sztuki od podszewki. Nie znałam też wielu kabaretów krakowskich, o których przeczytałam w tym opracowaniu, a o wielu grupach i twórcach przypomniałam sobie dzięki tym tekstom. Awdiejew nie ma wątpliwości, iż jest to swoista kopalnia wiedzy o polskim kabarecie: – Dzięki tej książce przypomniałem sobie starych kolegów i przyjaciół ze sceny kabaretowej. Autorzy napracowali się, efekty ich pracy są wspaniałe, polecam książkę!