25 stycznia, godz. 17.00 w Muzeum Niepodległości w Warszawie

(Pałac Przebendowskich/Radziwiłłów

przy al. Solidarności 62)

www.muzeum-niepodleglosci.pl

W Muzeum Niepodległości odbędzie się spotkanie zatytułowane ,,Centralny Okręg Przemysłowy i jego współczesne kontynuacje”, w którym wezmą udział przedstawiciele władz centralnych i samorządowych, a także świata nauki i obronności. Podczas konferencji wyemitowany zostanie film ,,COP dla przyszłości. Ludzie – Przemysł – Architektura” oraz zaprezentowana zostanie książka prof. dr. hab. Mariana M. Drozdowskiego „Historia Centralnego Okręgu Przemysłowego”.

Decyzja o przystąpieniu do realizacji budowy COP, 5 lutego 1937 r., poprzedzona została wieloletnią, głęboką diagnozą i należy do jednego z najszczytniejszych zamierzeń państwa polskiego w dwudziestoleciu międzywojennym. Jak się podkreśla, była pierwszą gospodarczą, tak skonkretyzowaną i wszechstronną koncepcją. Zarówno sama lokalizacja Okręgu – w tzw. ,,trójkącie bezpieczeństwa”, u zbiegu Wisły i Sanu, jak też umiejętne połączenie analiz dotyczących zarówno sytuacji zewnętrznej jak i wewnętrznej – społecznej i gospodarczej, kraju, wzbudzać muszą uznanie także współcześnie. Zamierzenia programowe obejmowały stworzenie podwalin pod uprzemysłowienie kraju, co było też związane z podniesieniem zdolności obronnych, poprzez rozbudowę przemysłu zbrojeniowego. Jednocześnie aktywizowały obszary słabo rozwinięte, stwarzały możliwość zdobycia pracy i kwalifikacji zawodowych. Obszar COP stanowił około 15 proc. powierzchni Polski, zamieszkały przez 18 proc. ogółu społeczeństwa. Położony był na obszarach województw:

– wschodniej części kieleckiego – tzw. region A, stanowiący zaplecze surowcowe dla przemysłu metalowego i mineralnego;

– południowej części lubelskiego – tzw. region B, mający charakter bazy żywnościowej,

– wschodniej części krakowskiego i zachodniej lwowskiego – tzw. region C, który z uwagi na bogactwa mineralne (gaz ziemny, ropa naftowa, siarka, a także niewykorzystywana energia wodna) miał stanowić bazę energetyczną dla przemysłu.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że w krótkim, zaledwie 2 letnim okresie czasu, który przebiegał do wybuchu II wojny światowej, wybudowano w Okręgu 51 zakładów pracy i powstało 110 tyś nowych miejsc pracy. COP istnieje nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Podczas okupacji jego potencjał wykorzystywany był przez niemieckiego okupanta. Okres powojenny i realia PRL-u również czerpały z tego przemysłowego zagłębia. Współcześnie utworzony tzw. Klaster COP to nowoczesna formacja gospodarcza powołana do kooperacji pomiędzy producentami, biznesem, samorządami i światem nauki, celem wspólnego dynamicznego rozwoju ekonomicznego, który w dobie globalizacji, poszukuje nowych rynków oraz możliwości rozwoju i współpracy swoim członkom. Odgrywa tym samym bardzo atrakcyjną i szczególnie ważną rolę.