wernisaż 23 czerwca

Muzeum Sztuki Współczesnej (oddział Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu)

www.muzeum.edu.pl

Od ponad 30 lat nie było w Radomiu wystawy w całości poświęconej twórczości Nikifora. Tę nieco zapomnianą postać wybitnego artysty przypomniał znakomity film Krzysztofa Krauzego pt. „Mój Nikifor” z 2004 r. W ekranizacji skupiono się jednak na samej postaci Nikifora, na ostatnim okresie jego życia i – z oczywistych względów – zabrakło fenomenu jego twórczości. To dzięki obrazom Nikifora uznano za jednego z najlepszych malarzy „naiwnych” na świecie. Miał wystawy m.in. w Paryżu, Amsterdamie, Brukseli i Kijowie. Teraz przyszła pora na Radom. Na wystawie, Muzeum Sztuki Współczesnej pokazuje około 50 prac artysty ze zbiorów „Muzeum Nikifora” w Krynicy – Oddział Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu, które dysponuje największą i najpełniejszą kolekcją jego obrazów, w tym zbiór z lat 20. i 30. XX w., czyli z najlepszego okresu twórczości malarza. Prace te układają się w cykle tematyczne: pejzaże beskidzkie ze stacjami kolejowymi (Nikifor bardzo lubił podróżować koleją), urzędy i fabryki dolarów, cerkwie, krynickie wille i pensjonaty, kościoły i synagogi, wnętrza kuchni oraz cykle portretów i autoportretów. Krynicką kolekcję uzupełniają  prace z radomskich zbiorów, które  dotąd,  jako całość, nigdy nie były prezentowane. Jedna z nich, pt. „Malarz”, jest rzadkością kolekcjonerską. W dwudziestu scenach Nikifor pokazał, jaką jego zdaniem misję ma do spełnienia w społeczeństwie malarz – w tym wypadku on sam. W kolekcji radomskiej instytucji są też cztery prace – dary Krystyny Zachwatowicz i Andrzeja Wajdy.