29 i 30 maja, godz. 19.00

Teatr Warszawskiej Opery Kameralnej

www.operakameralna.pl

Operowa odsłona utworu pisanego przez Gombrowicza przez 15 lat pozwoli twórcom ukazać prawdziwy dramat zniewolenia współczesnego człowieka. Połączenie groteski i absurdu sprawia, że początkowo lekkomyślny śmiech zmienia się niepostrzeżenie w śmiech z bólu. Spektakl operowy, wykorzystując operetkowy język, wyraża destrukcyjny charakter współczesności. Zgodnie z zamysłem twórców to parodia z parodii, zza której wyłania się wykrzywiony obraz teraźniejszości. Zestawienie stonowanej minimalistycznej scenografii z pełnymi przepychu kostiumami, kieruje uwagę widzów na bohaterów tkwiących w ograniczeniach i próbujących się z nich wyrwać. „Świat dramatu organizowany jest poprzez opozycję operetki, rozumianej jako błahość, pretensjonalność, myślowa pustka i historii pełnej patosu, grozy i bólu, odsyłającego do nagości jako wątłej nadziei człowieka” – mówi reżyser spektaklu Jerzy Lach.  Kierownikiem muzycznym jest Przemysław Fiugajski.