25 kwietnia, godz.10.00–12.00

Muzeum dla Dzieci

w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie

www.muzeumdladzieci.pl

www.facebook.com/muzeumdladzieci

„Małe Mazurki” to stały element festiwalu „Wszystkie Mazurki Świata" poświęconego muzyce tradycyjnej polskiej i nie tylko.

Organizatorzy festiwalu oraz zespół Muzeum dla Dzieci zapraszają na wyjątkowe rodzinne wydarzenie muzyczne, którego gwiazdą będzie Kapela Braci Dziobaków z Woli Destymflandzkiej. Do wspólnego muzykowania zaproszą dzieci i rodziców Ewa „Jedzie, jedzie Pan Zelman”, czyli zabawy muzyczne z Lubelszczyzny. Podczas spotkania uczestnicy nauczą się prostych piosenek, pobawią się z nami w tradycyjne gry i zabawy muzyczne i zostaną zaproszeni do wspólnej gry na dawnych instrumentach.

***

Kapela Braci Dziobaków z Woli Destymflandzkiej

Ewa Grochowska skrzypce

Krzysztof Butryn suka biłgorajska, bębenek obręczowy, baraban

Edyta Piekarczyk basy trzystrunowe

Muzycy tradycyjni młodego pokolenia - grają muzykę taneczną z Lubelszczyzny i północnej Małopolski. Główny obszar ich zainteresowań to opanowanie archaicznego stylu gry na instrumentach smyczkowych z regionów: radomskiego, lubelskiego i destymflandzkiego – stąd nazwa kapeli. Grają w stylu do dziś określanym na wsiach jako „starodawny” ale potrafią się także odnaleźć w różnych nowych stylach, zależnie od potrzeby i sytuacji.

Tradycje muzyczne wsi Wola Destymflandzka sięgają XIX wieku i zapoczątkowane zostały przez trzech braci: Jana, Ignacego i Edwarda Dziobaków. Ich spadkobiercy muzyczni nawiązują w swoim repertuarze zarówno do tradycji rodzinnych, odziedziczonych po rodzinie Dziobaków, jak i do własnych doświadczeń gromadzonych podczas nauki u muzykantów starszego pokolenia, wybitnych skrzypków: Jana Gacy z Przystałowic Małych, Stanisława Głaza z Dzwoli i Bronisława Bidy z Gródek.

Ich grę charakteryzuje surowość formy i improwizacyjność. Grają głownie do tańca, wychodząc z założenia, że muzyka i taniec to najlepszy sposób dialogu międzyludzkiego i międzypokoleniowego. Często biorą udział w projektach muzycznych, łączących tradycje muzyczne wsi ze współczesną muzyką elektroniczną i awangardową, co w pewnym sensie jest efektem refleksji nad miejscem w kulturze i świecie nam współczesnym muzyki, którą praktykują.

Pytanie o walory duchowe i estetyczne muzyki tradycyjnej nie jest dla nich pytaniem „etnomuzykologicznym” czy w jakikolwiek inny sposób naukowym, ale potrzebą wyrażenia odczucia, że jest ona adekwatna do tego, kim i w jaki sposób czują się jako ludzie, poszukujący formy wypowiedzi artystycznej/muzycznej.

Bo muzyka – jak mawiał Jan Gaca – jest nieskończona.

Są inicjatorami i pomysłodawcami wielu przedsięwzięć artystycznych i edukacyjnych, dedykowanych popularyzowaniu i nauce muzyki tradycyjnej, m.in. projektu „Staromodni” (2011) i programu „Złoty Talar. Nieformalna edukacja muzyczna jako kapitał kulturowy” (2012/2013). Prowadzą warsztaty taneczne i instrumentalne oraz zajęcia umuzykalniające dla dzieci.

Więcej informacji: www.staromodni.pl  www.sukabilgorajska.pl