27 czerwca, godz. 12.00

Muzeum Niepodległości w Warszawie

(Pałac Przebendowskich/Radziwiłłów)

al. Solidarności 62

www.muzeum-niepodleglosci.pl

Muzeum Niepodległości w Warszawie zaprasza na wernisaż wystawy planszowej „Wołyń czasu zagłady 1939-1945”. Wystawa – poświęcona dziejom Wołynia w okresie II wojny światowej – jest próbą ukazania skomplikowanych relacji narodowościowych charakterystycznych dla tego obszaru, które – podsycane przez kolejnych okupantów: Rosjan i Niemców – doprowadziły do tragicznych konsekwencji determinujących powojenne stosunki polsko-ukraińskie. Przedwojenne województwo wołyńskie to obszar pozostający pod zaborem rosyjskim do czasu porozumienia z Rosją Sowiecką na mocy Traktatu Ryskiego z 1921 r. Pod względem etnicznym tereny te były zamieszkane głównie przez ludność ukraińską. Polacy byli w mniejszości. W końcu lat 30. XX w. stanowili trochę ponad 16 proc. ogółu ludności. Więcej było Polaków w miastach niż po wsiach, gdzie Ukraińcy stanowili przeszło 75 proc. ludności. Tym niemniej polska ludność miast takich, jak Krzemienic, Łuck, czy Równe, wspierana przez politykę narodowościową państwa polskiego, reprezentowanego przez wojewodę Henryka Jana Józewskiego usiłującego zasymilować ludność niepolską, odgrywała ważną rolę gospodarczą i kulturalną w tym regionie. Równolegle rozwijał się narodowy ruch emancypacyjny wśród ukraińskiej inteligencji. Wiodąca w latach 30-tych nielegalna Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów zakładała powstanie w przyszłości niezależnego państwa ukraińskiego, w którym pełnię praw - w tym prawo posiadania ziemi - mieliby tylko Ukraińcy. Już w latach poprzedzających wybuch II wojny organizacja ta posługiwała się terrorem. Wraz z wkroczeniem na te tereny Rosjan, a następnie Niemców, z którymi odłam Ukraińskich Nacjonalistów związał się politycznie tworząc m. in. ukraińskie siły zbrojne oddane do dyspozycji hitlerowców,  na nielicznej polskiej ludności zostały przeprowadzone czystki etniczne. W latach 1939-1941 poddana była terrorowi sowieckiemu, a po 1941 niemieckiemu, wspieranemu przez powstałą w 1942 r. Ukraińską Powstańczą Armię. W latach 1943-1944 UPA, jak też podburzona przez nacjonalistów ukraińska ludność wiejska, mordowały na masową skalę i z niebywałym okrucieństwem swych polskich sąsiadów.