26 listopada w Mateczniku Mazowsze– Centrum Folklorystycznym w Karolinie już po raz dwunasty odbyła się uroczysta gala wręczenia Nagród Marszałka Województwa Mazowieckiego. W tym roku Kapituła wyłoniła 10 laureatów.

– Nagroda Marszałka to szczególne wyróżnienie. Już po raz dwunasty wręczamy ją ludziom aktywnym, twórczym, robiącym coś ważnego dla swojej lokalnej społeczności, ale także dla całego Mazowsza. Otrzymują ją nie tylko osobistości powszechnie znane i doceniane, ale też ludzie niezwykli, znani tylko w swoich środowiskach lokalnych – podkreślił marszałek Adam Struzik.

Nagroda Marszałka przyznawana jest od 1999 r. za najwybitniejsze osiągnięcia w dziedzinie kultury, nauki, organizacji życia społecznego i gospodarki. Celem nagrody jest uhonorowanie osób, które promują województwo mazowieckie, przyczyniają się do rozwoju regionu, jak również umacniają jego tożsamość kulturową. Wśród laureatów są zarówno osoby wybitne, znane i powszechnie doceniane, jak.: Józef Hen, Jerzy Janicki, Wojciech Siemion, ks. Jan Twardowski, Barbara Wachowicz czy Sława Przybylska-Krzyżanowska, jak i ludzie niezwykli, ale znani tylko w swoich środowiskach lokalnych.

W tym roku do Nagrody zgłoszono 104 kandydatów. Spośród nich Kapituła wyłoniła 10 laureatów. Każdy z nich otrzyma nagrodę pieniężną w wysokości 10 tys. zł, pamiątkową statuetkę oraz dyplom.

Tegorocznymi laureatami Nagród Marszałka Województwa Mazowieckiego zostali:

Maja Komorowska– wybitna polska aktorka filmowa i telewizyjna. Niedawno obchodziła 50-lecie pracy twórczej. Od 40 lat związana z Warszawą. Przede wszystkim z Teatrem Współczesnym, występuje także gościnnie na Scenie Prezentacje i w Teatrze Dramatycznym. Za swoją pracę w teatrze otrzymała liczne nagrody m.in. nagrodę im. A Zelwerowicza, główną nagrodę Kaliskich Spotkań Teatralnych, nagrodę Feliksa Warszawskiego, a także tytuł najlepszej aktorki na festiwalu teatralnym w Łodzi w 2008 r. W teatrze Telewizji zagrała ponad 30 ról.

Za początek jej kariery filmowej uznawane są kreacje w filmach Krzysztofa Zanussiego – Belli w „Życiu Rodzinnym” oraz Anny Romanek w „Za ścianą”, które docenione zostały na krajowych i międzynarodowych festiwalach filmowych. Zagrała wiele ról w filmach Andrzeja Wajdy, m.in. w „Pannach z Wilka”, „Wyroku na Franciszka Kłosa” czy „Katyniu”. Grała także u K. Kieślowskiego, T. Konwickiego czy J. Zaorskiego. Rola Idalii Dobrowolskiej w „Cwale” Zanussiego w 1995 r. przyniosła jej nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu w Gdyni, a także na festiwalu w Toronto. Wystąpiła w sumie w ponad 40 filmach. Od 30 lat wykłada w Akademii Teatralnej w Warszawie. Udziela się także społecznie – jest członkiem Prymasowskiej Rady Pomocy Internowanym i Ich Rodzinom, działa na rzecz budowy warszawskiego hospicjum onkologicznego, a także wspiera ośrodki polonijne na całym świecie.

Maria Pomianowska– doktor sztuk muzycznych, multiinstrumentalistka, wokalistka, kompozytorka i pedagog. Absolwentka Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, wykładowca Akademii Muzycznej w Krakowie. Od 1984 r. prowadzi studia nad unikalnymi technikami gry na instrumentach muzycznych Azji i Europy. Odbyła w tym celu wiele podróży m.in. do Indii, Chin, Korei, Japonii oraz Afryki. Podczas pięcioletniego pobytu w Japonii (1997-2002) nie tylko poznała muzykę i kulturę tego kraju, ale także w największych salach koncertowych prezentowała polskie tańce i pieśni. W 1994 r. wraz z grupą przyjaciół założyła „Zespół Polski”, którym kieruje do dzisiaj. Jego głównym założeniem jest sięganie do korzeni muzyki polskiej i słowiańskiej, prezentacja muzyki ludowej Mazowsza, a szczególnie tych miejsc, które były bliskie Fryderykowi Chopinowi. Zespół czerpie przede wszystkim z prac Oskara Kolberga oraz badań terenowych prowadzonych na Mazowszu. W składzie „Zespołu Polskiego” są zrekonstruowane instrumenty smyczkowe m.in. fidel płocka (XVI-wieczny instrument smyczkowy pochodzący z wykopalisk archeologicznych w Płocku), znana z przekazów z końca XIX w. suka biłgorajska, a także skrzypce żałobne, cymbały, basy, bębny i fujarki. „Zespół Polski” zdobył międzynarodową popularność i koncertował m.in. w Japonii, na Tajwanie, w Belgii, Francji, Bułgarii, Niemczech, Czechach, Słowacji, Austrii, Hiszpanii, Algierii, Izraelu, Palestynie, na Białorusi, w Rosji, Chinach i Iranie.

Od lat prowadzi wykłady, warsztaty muzyczne w kraju i za granicą, naucza promuje zespoły i muzyków. Współpracuje m.in. z fundacją J&S Pro Bono, prowadząc Orkiestrę Folkową OFAM, Zamkiem Królewskim w Warszawie w programie Canaletto oraz festiwalem folkowym „Nowa Tradycja” jako juror. W 2011 r. została dyrektorem artystycznym festiwalu „Skrzyżowanie Kultur”. W 2010 r. jej płyta „Chopin na 5 kontynentach” zajęła 5 miejsce na europejskiej liście światowej muzyki etnicznej i folkowej.

Od dwóch lat pracuje nad przywracaniem pamięci zapomnianej kompozytorki Tekli z Bądarzewskich Baranowskiej (ur. w 1829 w Mławie).

Andrzej Staszewski z Krajewa Wielkiego w gm. Krzynowłoga Mała – artysta rzeźbiarz i malarz. Tworzy przede wszystkim w drewnie. Jego prace znajdują się w wielu miastach, świątyniach i zbiorach prywatnych w Polsce i zagranicą. Gmina Krzynowłoga Mała wydała album z twórczością artysty. Andrzej Staszewski zwany jest „Krajewskim Nikiforem” ze względu na podobieństwo stylu życia.

Wojciech Prus-Wiśniewski z Góry Kalwarii – społecznik, pasjonat Góry Kalwarii i okolic, założyciel oraz prezes Towarzystwa Miłośników Góry Kalwarii i Czerska, a także właściciel i założyciel prywatnego Muzeum Regionalnego w Górze Kalwarii. To z jego inicjatywy powstała książka „Dzieje Góry Kalwarii” (2001 r.), doprowadził także do przetłumaczenia i opublikowania zbioru dokumentów o historii Góry Kalwarii „Vinea Christi – Winnica Chrystusowa”. Jest także przewodnikiem po Górze Kalwarii. Oprowadza mieszkańców i turystów w ramach cyklu „Cudze chwalicie swego nie znacie”. Od 1988 r. jest wydawcą kwartalnika „Komunikat” – gazetki historycznej poświęconej Górze Kalwarii. Jego prywatne Muzeum Regionalne powstało w 1989 r. w historycznym miejscu zwanym „Syjonem” – w pobliżu dobrze zachowanego Wieczernika z sarkofagiem błogosławionego ojca Stanisława Papczyńskiego, wybitnego teologa, spowiednika i doradcy króla Jana III Sobieskiego. Stale powiększa zbiory, chętnie oprowadza po muzeum zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Dariusz Bernatekz Szydłowca – wokalista, doskonały interpretator piosenek Czesława Niemena. Swoją przygodę z muzyką zaczął kilkanaście lat temu. Grał w rockowych kapelach, brał udział w licznych konkursach i przeglądach muzycznych, wielokrotnie z sukcesami. Jednak to właśnie interpretacje utworów Czesława Niemena przynosiły mu największą popularność. Wykonuje je na licznych przeglądach i koncertach, m.in. na Festiwalu Piosenki Zaczarowanej w Krakowie czy Impresjach Artystycznych w Radomiu. Laureat Festiwalu „Widzieć Muzyką”, zdobył wyróżnienie w programie telewizyjnym „Szansa na sukces”. Najchętniej wykonuje przeboje polskiej muzyki lat 70-tych. Śpiewa także piosenki Czerwonych Gitar, Zbigniewa Wodeckiego i Stana Borysa. Występował z takimi gwiazdami jak Elektryczne Gitary, Artur Gadowski czy Ich Troje.

Paweł Sławomir Łaszczych z Kadzidła– instruktor tańca ludowego, muzyk, znawca kultury, historii i tradycji kurpiowskich. Kierownik zespołu ludowego „Kurpianka – Cepelia”, w którym od 15 lat wychowuje kilka pokoleń śpiewaków i tancerzy. Pomysłodawca rozszerzenia dotychczasowego Ogólnopolskiego Przeglądu Obrzędów Weselnych „Wesele Kurpiowskie” na Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny, którego został dyrektorem. Jest nie tylko doskonałym tancerzem – zna wszystkie tradycyjne tańce kurpiowskie, ale także muzykiem – gra na kilku instrumentach ludowych m.in.: klarnecie, ligawce, bębenku z brzękadełkami oraz saxhornie. To dzięki niemu „Kurpianka – Cepelia” odnosi liczne sukcesy m.in.: II miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków w Kazimierzu Dolnym, I miejsce w Przeglądzie Kapel Ludowych Mazowsza „Klejnasowe Granie” w Skierniewicach, I miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Kurpiowskich w Nowogrodzie, I miejsce w Mazowieckim Festiwalu Kapel i Śpiewaków w Mińsku Mazowieckim. Pod jego kierownictwem zespół występował m.in. w Duesseldorfie, Budapeszcie czy Paryżu. Odtworzył stare kurpiowskie kontro i polkę kadzidlańską, a także zapomniane już elementy stroju kurpiowskiego.

Tadeusz Fabisiak z Płocka– przez ponad 29 lat społecznie pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Płocku. Był także przewodniczącym Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów. Przez wiele lat aktywnie działał na rzecz poprawy warunków życia emerytów, rencistów i inwalidów. Był organizatorem i współorganizatorem imprez kulturalnych tworzonych z myślą o nich, m.in.: corocznych Przeglądów Zespołów Artystycznych Klubów Seniora w Płocku, obchodów „Dnia Seniora”, spotkań opłatkowych oraz pikników integracyjnych. Dzięki jego staraniom na terenie Ogrodu Działkowego im. Tadeusza Kościuszki w Płocku zorganizowane zostały wczasy dla ludzi starszych, samotnych i niepełnosprawnych, którzy ze względu na podeszły wiek, stan zdrowia i niskie emerytury nie mogą wyjechać na inny wypoczynek.

Koło Gospodyń Wiejskich w Podcierniu(gm. Cegłów) – zostało założone w 1960 r. Jego przewodniczącą nieprzerwanie jest Anna Kołtuniak. Na początku działalności kobiety uczestniczyły w kursach kroju i szycia, gotowania oraz pieczenia, wzajemnie wspierały się w prowadzeniu gospodarstw domowych i pielęgnowały starą polską tradycję. W latach 70. założyły pierwszą wypożyczalnię naczyń, a później także zespół ludowy. Na początku lat 90. założyły kabaret i występując w różnych miejscowościach zbierały fundusze na odbudowę zabytkowego kościoła w Kuflewie. Do dziś bawią publiczność podczas różnych okazji, organizują także liczne występy artystyczne np. widowiska bożonarodzeniowe i wielkanocne, wystawy swoich prac rękodzielniczych, pielęgnują zwyczaje i obrzędy ludowe. Specjalizują się w haftach i regionalnej kuchni.

Uczestniczą w różnego rodzaju festiwalach, przeglądach, zlotach itp. Zdobyły wiele nagród i odznaczeń m.in.: wyróżnienie w kategorii zespoły obrzędowe oraz I miejsce i statuetkę Boryny za potrawy podczas Ogólnopolskiego Festiwalu „Biesiada Węgrowska”. Mają wielki wkład w popularyzację potrawy zwanej sójką mazowiecką. W 2001 r. Anna Kołtuniak uzyskała za nią „oskara kulinarnego” w ogólnopolskim konkursie „Kulinarne Dziedzictwo”, a w 2009 r. doprowadziła do wpisu potrawy na listę produktów tradycyjnych.

Młodzieżowa Orkiestra Dęta Miasta Zwolenia– powstała w 1992 r. Jej pierwszy skład liczył 17 osób. Orkiestra pod kierunkiem Aleksandra Nadolskiego odniosła wiele sukcesów. W 2004 r. dyrygentem orkiestry został Piotr Bąbolewski, a sam zespół znacznie się powiększył – do 45 osób. Zakupiono 20 nowych instrumentów i uszyto specjalne kostiumy. Corocznie orkiestra prezentuje swój dorobek na Przeglądzie Orkiestr Dętych w Szydłowcu, a także koncertuje w całym kraju. Występy zespołu uświetniają najważniejsze wydarzenia w Zwoleniu. W 2010 r. orkiestra zdobyła trzy srebrne medale i zajęła szóste miejsce w Mistrzostwach Orkiestr Dętych w Rastede w Niemczech, a także trzecie miejsce za musztrę paradną w XXXIX Ogólnopolskim Festiwalu Orkiestr Dętych w Inowrocławiu.

Stowarzyszenie Upowszechniania Nowych Technologii i Rozwoju Społeczności Lokalnych „e-Sochaczew.pl” – to działająca od ponad 10 lat organizacja pozarządowa o charakterze non profit. Stowarzyszenie prowadzi wiele projektów dążących do rozwoju demokracji lokalnej i budowy społeczeństwa obywatelskiego. Jednym z najważniejszych jest działający od 1998 r. portal e-Sochaczew.pl, na którym prezentuje się ponad 90 sochaczewskich instytucji – samorządów, ośrodków kultury i sportu, muzeów, mediów, organizacji pozarządowych oraz parafii. Na bezpłatnych witrynach internetowych prezentują one swoją działalność. Do innych inicjatyw stowarzyszenia należy m.in.: konkurs poezji „Samurajowie Pióra”, organizacja finałów Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, cykl koncertów „Niedziele Jazzowe”, „Sochaczewskie Warsztaty Muzyczne”, festiwal „Antydepresant” prezentujący rożne odmiany rocka czy konkurs „Miss Internetu”. Stowarzyszenie prowadzi także kilka projektów internetowych m.in. „Wykopaliska 2011 – dzień po dniu”, na portalu prezentowane są badania archeologiczne prowadzone na Zamku Książąt Mazowieckich w Sochaczewie. Inna inicjatywa to „Malowanie on-line” wspólnie ze znanym sochaczewskim malarzem Marcinem Hugo-Baderem użytkownicy portalu malowali obraz. Jednym z najnowszych  projektów stowarzyszenia jest lokalna baza wolontariuszy na portalu Wolontariat.e-sochaczew.pl.