Budowa obwodnic, lotniska w Modlinie, sieci szybkiej kolei, centrów logistycznych, a także tworzenie obszarów zieleni wokół Warszawy to kilka z głównych założeń rozwoju Obszaru Metropolitalnego Warszawy. Planując jego rozwój powinniśmy czerpać z doświadczeń innych metropolii europejskich np. Paryża, Hamburga, Sztokholmu, Amsterdamu czy Londynu, które są nie tylko doskonale skomunikowane siecią obwodnic, linii kolejowych i metra, ale także przyjazne mieszkańcom m.in. dzięki parkom, skwerom, a także przedsiębiorcom przez tworzenie specjalnych stref inwestycyjnych.

Obszary metropolitalne to nie tylko duże skupiska miast i gmin, to przede wszystkim współczesne centra dowodzenia. Ośrodki, w których skupiają się instytucje rządowe, naukowo-badawcze, inwestycyjne, logistyczne itp. Aby mogły wydajnie sprawować swoje funkcje muszą być do nich odpowiednio przystosowane. Jeśli Warszawa ma się stać metropolią w europejskim tego słowa znaczeniu musi konsekwentnie realizować główne priorytety rozwoju. Opisuje je przygotowane przez Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego Studium Planu Zagospodarowania Przestrzennego Obszaru Metropolitalnego Warszawy. Niezbędna jest jednak do tego ścisła współpraca pomiędzy samorządem m.st. Warszawy, samorządu województwa oraz podwarszawskimi gminami i powiatami.

– Polityka miejska i wielkomiejska wymaga w naszym kraju uregulowań prawnych. Od tego zależy zarówno rozwój poszczególnych metropolii, jak i regionów. Nad Studium Planu Zagospodarowania Przestrzennego Obszaru Metropolitalnego Warszawy pracujemy już od 2004 r. Rozwój metropolitalny Warszawy wymaga długodystansowego patrzenia w przyszłość z wyprzedzeniem na sto czy dwieście lat, jednak musimy zacząć działać już teraz – podkreślił marszałek Adam Struzik. – Dzisiaj spotykamy się z przedstawicielami metropolii europejskich, aby od nich uczyć się i podpatrywać dobre rozwiązania. Oczywiście Paryż czy Londyn zdecydowanie różnią się od Warszawy – to ogromne, światowe metropolie. Ale już np. Helsinki mają bardziej regionalny, podobny do naszej stolicy charakter. Problemy jednak wszędzie są takie same – rozwój komunikacji, gospodarki, ochrona środowiska czy rewitalizacja – dodał.

1. Rozwój przestrzenny wzdłuż linii kolejowych i budowa obwodnic

Obszar metropolitalny Warszawy rozwija się przede wszystkim wzdłuż wychodzących ze stolicy dróg, co wraz z brakiem obwodnic miasta powoduje korki i utrudnienia w ruchu. Komunikacja w obszarze metropolitalnym Warszawy powinna być ułatwiona. Szansą na to będzie budowa obwodnic, zagospodarowanie terenów wzdłuż linii kolejowych oraz większe wykorzystanie w komunikacji zintegrowanego transportu publicznego, a także kolei.

2. Zielony pierścień Warszawy

Studium zakłada zachowanie cennych obszarów zieleni w obszarze metropolitalnym. Puszcza Kampinoska, lasy, tereny rolnicze tworzyć mają tzw. „zielony pierścień Warszawy”. Teren wypoczynku dla mieszkańców metropolii.

3. Cztery strefy użytkowania

Rozwój zabudowy w obszarze metropolitalnym jest chaotyczny. Największe zagęszczenie budynków znajduje się w samej Warszawie oraz wzdłuż wychodzących ze stolicy dróg. Studium zakłada, że obszar metropolitalny zostanie podzielony na cztery strefy użytkowania. Pierwsze trzy strefy to tereny z możliwością zabudowy w różnym stopniu intensywności. Studium zakłada, że pierwszeństwo zabudowy będą miały miejsca już zurbanizowane np. tereny pokolejowe czy poprzemysłowe. Czwarta strefa to, tzw. strefa otwarta – bez zabudowy. Strefa terenów zieleni.

4. Lepsza komunikacja – drogowa, kolejowa i lotnicza

Budowa obwodnic, linii szybkiej kolei oraz lotniska w Modlinie mają poprawić komunikacje wewnątrz obszaru metropolitalnego, a także komunikacje zewnętrzną, w tym międzynarodową. Obszar Metropolitalny Warszawy powinien być połączony z innymi metropoliami europejskimi i polskimi. Będzie to możliwie dzięki budowie m.in. kolei szybkich prędkości Warszawa – Łódź – Poznań – Wrocław oraz budowie lotniska w Modlinie. A w przyszłości także lotniska centralnego miedzy Łodzią i Warszawą. Dodatkowo wokół Warszawy powinny powstać centra logistyczne, które ułatwią przeładunek i przewóz towarów przede wszystkim drogą kolejową.

5. Sprawna współpraca gmin

Wszystkie te rozwiązania musza być prowadzone w ścisłej współpracy z gminami i powiatami wchodzącymi w skład obszaru metropolitalnego stolicy.

Każdy obszar metropolitalny w Europie ma swoją własną indywidualną strukturę rozwoju oraz zarządzania, dostosowaną do specyfiki swojego regionu i kraju. Przykładem może być Obszar Metropolitalny Regionu Sztokholmskiego. Plan tego obszaru jest przygotowywany we współpracy i w pełnym uzgodnieniu ze wszystkimi gminami wchodzącymi w skład metropolii. Zawiera on elementy zarówno kształtowania przestrzeni, jak i życia społeczno-gospodarczego. Nacisk kładziony jest przede wszystkim na rozwój najważniejszych miast (Sztokholm oraz 8 największych miast), a także na tworzeniu między nimi dobrych powiązań transportowych i odpowiedniej współpracy między władzami a społeczeństwem.