Na cmentarzu garnizonowym w Płocku uczczono pamięć poległych w obronie miasta w wojnie 1920 r. W imieniu Samorządu Województwa Mazowieckiego kwiaty na grobach bohaterów złożył marszałek Adam Struzik.

Napaść Związku Radzieckiego na Polskę w 1920 r. zaczęła tracić impet 16 sierpnia. Bitwa, zwana Cudem nad Wisłą, nie oznaczała jednak końca działań zaczepnych Armii Czerwonej. Kluczowe dla niej stało się zdobycie Płocka. Pod dowództwem wyjątkowo okrutnego kozaka Gaja Bżyszkiana zdołała nawet wedrzeć się do miasta, ale tylko na kilkanaście godzin, bo została szybko wyparta przez bohaterskich obrońców.

Ramię w ramię z Tatarami

Uroczystości 97. rocznicy starć w mieście odbyły się na Cmentarzu Garnizonowym. Kwiaty na grobach poległych za ojczyznę złożyli przedstawiciele organizacji kombatanckich Armii Krajowej, więźniów politycznych i obozów koncentracyjnych, Sybiracy oraz przedstawiciele władz, w tym marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik. Harcerze odczytali apel poległych i na wszystkich mogiłach zapalili znicze. W obronie miasta zginęło około 300 żołnierzy i cywilów, drugie tyle dostało się do niewoli (w większości zostali zamordowani).

Na cmentarzu odprawiono modlitwy, w których oprócz księży wziął udział imam Zbigniew Żuk, bo wśród dzielnych żołnierzy, którzy stracili życie w obronie miasta, byli również muzułmanie – z Pułku Ułanów Tatarskich, dowodzonego przez rotmistrza Richtera.

Miasto odznaczone za waleczność

Skuteczną obronę Płocka, która zapobiegła okrążeniu Warszawy, świętowano również nad Wisłą, gdzie odbyła się parada jednostek pływających oraz rejs statkiem pamięci marynarzy Flotylli Wiślanej. Powodzeniem, mimo bardzo złej pogody, cieszył się również II Bieg Obrońców Płocka 1920 roku.

Nic dziwnego, obrona Płocka to nie tylko rocznica wojskowa. Warto pamiętać o dużym udziale i ofiarach ludności cywilnej. Dziesiątego kwietnia 1921 r., w uznaniu ich zasług, miasto zostało odznaczone przez Naczelnika Państwa, marszałka Józefa Piłsudskiego, Krzyżem Walecznych.