Podczas 116. posiedzenia plenarnego Europejskiego Komitetu Regionów (KR), dyskutowano o kryzysie związanym z niekontrolowanym napływem emigrantów z Azji, Afryki i krajów bałkańskich do bogatych krajów członkowskich Unii Europejskiej. Kluczowe miejsce zajęła także debata na temat znaczenia silnych regionów i samorządów lokalnych w UE jako antidotum na nacjonalizm i separatyzm. W obradach uczestniczył marszałek Adam Struzik.
 

Co ze strefą Schengen i BREXITem?

W dyskusji z członkami KR, po raz pierwszy od objęcia funkcji przewodniczącego Rady Europejskiej, wziął udział Donald Tusk. Odniósł się on do najważniejszych wyzwań, z jakimi musi się obecnie zmierzyć Unia Europejska – tj. skutków globalnego kryzysu gospodarczego, kryzysu migracyjnego i wynikających z niego zagrożeń dla zachowania strefy Schengen oraz możliwości opuszczenia UE przez Wielka Brytanię (tzw. BREXIT).
 

Przewodniczący uznał, że strefy Schengen, pozwalającej obywatelom UE na swobodne przemieszczanie się pomiędzy krajami członkowskimi UE trzeba bronić jako jednego z kluczowych dorobków Wspólnoty. By osiągnąć to zamierzenie i zachować wewnętrzną integrację w UE, trzeba jednak wzmocnić przede wszystkim zewnętrzne granice Unii. Należy także bronić wartości europejskich przed ekstremistycznym islamem, ale nie ulegać populistycznych ruchom nacjonalistycznym, które nasilają się w niektórych krajach.
 

O modelu wdrażania polityki spójności w Polsce

Na forum posiedzenia plenarnego przewodniczący polskiej delegacji w KR Marek Woźniak zaapelował do obecnej na spotkaniu Komisarz UE, odpowiedzialnej za politykę spójności Coriny Creƫu, o utrzymanie w Polsce dotychczasowego modelu wdrażania polityki spójności. Argumentem przemawiającym za zachowaniem systemu są dotychczasowe sukcesy wdrażania funduszy unijnych przez polskie samorządy, które na przestrzeni ostatnich lat wielokrotnie przedstawiane były jako wzór do naśladowania w całej UE.
 

Priorytety holenderskiej prezydencji w UE

Z członkami KR spotkał się również minister spraw wewnętrznych i ds. kontaktów z Królestwem w Holandii, by ustalić sfery możliwej współpracy z Europejskim Komitetem Regionów zbieżne z priorytetami holenderskiego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej. Zostały one ujęte w cztery priorytety, tj. migracja i międzynarodowe bezpieczeństwo, racjonalne finanse i silna strefa euro, Europa jako katalizator innowacji i zatrudnienia oraz przyszłościowa polityka klimatyczno-energetyczna.