Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, pomnik-mauzoleum czy ośrodek etnograficzny w Lelisie to charakterystyczne miejsca Kurpiowszczyzny. Warto je zobaczyć odwiedzając północne Mazowsze. Podczas pobytu w Puszczy Zielonej zwiedził je również członek Zarządu Województwa Mazowieckiego Wiesław Raboszuk.

Wizytę rozpoczął od fortu ziemnego i pomnika-mauzoleum poległych w bitwie pod Ostrołęką w 1831 r. Mauzoleum zostało uroczyście otwarte 26 maja br. w 181 rocznicę jednej z największych bitew powstania listopadowego. Stanowi jeden z nielicznych zachowanych przykładów kubaturowych budynków z okresu dwudziestolecia międzywojennego, upamiętniających poległych w bitwach 1831 roku.

Członek zarządu miał okazję zobaczyć kilka prezentowanych w gmachu ekspozycji, m.in. „Panoramę bitwy pod Ostrołęką z 26 maja 1831 roku i dzieje kampanii 1831 roku. Wirtualizacja przestrzeni historycznej pola bitwy”, „Obchody setnej rocznicy bitwy pod Ostrołęką w kontekście obchodów ogólnokrajowych upamiętniających wybuch powstania listopadowego i bitwy kampanii 1831 roku”. Projekt, w ramach którego obiekt został zrewitalizowany, zrealizowano ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007-2013.

Następnie członek Zarządu Województwa Mazowieckiego udał się do miejscowości Lelis, gdzie swoją siedzibę ma Ośrodek Etnograficzny Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Kurpiów działający w ramach Gminnego Ośrodka Kulturalno-Oświatowego w Lelisie. Placówka powstała, aby umożliwić kultywowanie i zachowanie tożsamości regionalnej Kurpiów w obrębie Puszczy Zielonej. W dwóch budynkach i wiacie na odwiedzających czeka około 2500 eksponatów. Przedstawiciel Samorządu Województwa Mazowieckiego mógł zatem podziwiać wystawy z okresu mezolitu, izby tematyczne: rybołówstwa, tkactwa, garncarstwa, warsztatu stolarskiego, zdobnictwa i plastyki obrzędowej, świata zwierzęcego Puszczy Zielonej. Obejrzał także dawne maszyny i urządzenia rolnicze, służące np. do gręplowania i filcowania wełny. Przewodnikiem członka zarządu Wiesława Raboszuka po ośrodku był Henryk Kulesza, który jest głównym pomysłodawcą, a zarazem opiekunem skansenu. W oryginalny sposób przedstawił życie na Kurpiach, wplatając w opowieści wiersze oraz pieśni kurpiowskie.