Wprawdzie na przestrzeni ostatnich lat w województwie mazowieckim umieralność z powodu chorób układu krążenia zmniejszyła się w porównaniu do innych regionów, jednak statystyki są nadal alarmujące. W szczególności dotyczą one zawałów. Modelowy Program Profilaktyki Wtórnej po Ostrych Zespołach Wieńcowych ma poprawić sytuację.

14 maja br. w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego w Warszawie urzędnicy wszystkich szczebli jednostek samorządu terytorialnego i przedstawiciele placówek zdrowotnych z województwa mazowieckiego dyskutowali nt. Modelowego Programu Profilaktyki Wtórnej po Ostrych Zespołach Wieńcowych. Impulsem do opracowania programu jest wciąż wysoki odsetek zgonów wśród pacjentów po okresie hospitalizacji. Przyczyny takiego stanu rzeczy można dopatrywać się między innymi w braku kontroli ciągłości opieki nad pacjentami w fazie poszpitalnej, braku koordynacji i współpracy między lekarzami oddziałów szpitalnych, poradni specjalistycznych oraz podstawowej opieki zdrowotnej. Istotnym jest również niski poziom edukacji pacjentów, którzy często nie mają świadomości ryzyka kolejnych incydentów sercowo-naczyniowych i wraz z biegiem czasu mniej restrykcyjnie stosują się do zaleceń lekarskich, odstawiając leki w okresie lepszego samopoczucia.

- Program wtórnej profilaktyki po zawale to interesujące narzędzie, zwłaszcza ze względu na elastyczne możliwości jego wdrożenia. Wspólne zaangażowanie środowisk odpowiedzialnych za sprawy zdrowia publicznego, jest konieczne, by poprawić samopoczucie wielu chorych po zawale, a w konsekwencji znacznie wydłużyć im życie – podkreślił wicemarszałek Krzysztof Grzegorz Strzałkowski.

 -  Jeżeli pacjent trafia do nas na czas, otrzymuje natychmiastową pomoc. Jest to możliwe dzięki ogromnemu postępowi w kardiologii interwencyjnej. Problem jednak zaczyna się po wypisie ze szpitala. Wciąż za mały nacisk kładzie się na działania informacyjno-edukacyjne. Powinny one być prowadzone już na etapie, kiedy chory wychodzi ze szpitala i jest mocno zmotywowany do zmiany swojego stylu życia. Należy szczególnie w tym momencie zwrócić pacjentowi uwagę na  ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarskich, w tym regularne zażywanie przepisanych leków. Konsekwentne i długofalowe edukowanie pacjentów w zakresie zasad profilaktyki wtórnej zdaje się być dlatego kluczowym zagadnieniem. Projekt wprowadzenia programu zdrowotnego w obszarze prewencji wtórnej po zawale, dzięki zaangażowaniu nie tylko samych pacjentów, ale i personelu medycznego, wydaje się istotnym krokiem do zmiany sytuacji chorych po zawale – stwierdził prof. Tomasz Pasierski.

Uczestnicy konferencji podkreślali, że zrealizowano wiele kampanii edukacyjnych w zakresie kardiologicznej profilaktyki pierwotnej, obejmujące m. in. problem rozpoznawania objawów zawału, czy szybkiego dotarcia do szpitala. Wprowadzony został również narodowy program profilaktyki i leczenia chorób układu krążenia POLKARD. Pomimo tego nadal niedoceniona pozostaje rola profilaktyki wtórnej w kardiologii, co w znacznym stopniu przyczynia się do utrzymania wysokiego wskaźnika śmiertelności pozawałowej w dłuższym okresie. Dzisiaj każdy pacjent z objawami zawału ma w Polsce dostęp do jednej z ponad 130 pracowni hemodynamicznych. Nadal jednak zagadnieniem wymagającym rozwiązania pozostaje zapewnienie stałej kompleksowej opieki medycznej chorym po okresie hospitalizacji w ramach leczenia ostrych zespołów wieńcowych. Jej brak powoduje, że w ciągu roku po zawale umiera 15% chorych. Redukcja tej liczby zgonów jest możliwa. Istotne jest jednak, aby w działania zmierzające do zmiany tej sytuacji włączyły się również samorządy lokalne, odpowiedzialne za poprawę jakości zaspakajania potrzeb zdrowotnych swoich mieszkańców zaakcentowała prof. dr n. med. Hanna Szwed Konsultant Wojewódzki ds. Kardiologii. 

Gospodarzami konferencji byli wicemarszałek Krzysztof Grzegorz Strzałkowski i dyrektor Departamentu Zdrowia UMWM Ewa Łagońska, współorganizatorami Stowarzyszenie CEESTAHC, Polskie Towarzystwo Programów Zdrowotnych oraz Stowarzyszenie Zdrowych Miast Polskich.