12 września br. zbiory Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie wzbogaciły się o narodowe stroje przywiezione z misji gospodarczej do Kazachstanu. Tradycyjny ubiór kazachski wręczony został Marszałkowi Województwa Mazowieckiego Adamowi Struzikowi, podczas oficjalnej wizyty w obwodzie akmolińskim.

Marszałek Adam Struzik, przekazując nowy eksponat dyrektorowi Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Andrzejowi Wawrzyniakowi, podkreślił, że ogromnym sukcesem misji gospodarczej do Kazachstanu jest nawiązanie kontaktów nie tylko ze stowarzyszeniami i organizacjami biznesowymi czy mieszkającą tam Polonią, ale także z instytucjami kultury. Wypracowanie dobrych relacji i zdobycie wzajemnego zaufania z partnerami zagranicznymi zawsze wymaga czasu. Pierwsze kroki zostały jednak poczynione, a przekazanie muzeum tak ciekawych zasobów jest wymownym gestem jak najbardziej szlachetnych intencji.

Zbiory muzeum wzbogaciły się o narodowe stroje kazachskie, które odzwierciedlają dawne tradycje związane z uwarunkowaniami etnicznymi, gospodarczymi i klimatycznymi. Dawniej, odzież wykonywana była z sukna, tkanin wełnianych i jedwabnych, wojłoku i skór zwierząt futerkowych. Spodnie, zdobione wyszywanym bogatym wzorem, szyto z zamszu lub sukna. Do najstarszych ubiorów należy szepken – płaszcz szyty z wielbłądziej wełny. Podstawowym ubiorem wierzchnim (męskim i żeńskim) był natomiast czapan – obszerny chałat szyty z tkanin wełnianych i jedwabnych.

Odświętny czapan dekorowano złotymi aplikacjami. Czapanami często obdarowywano znaczące osobistości, stąd tak duże bogactwo ornamentyki i kolorów w tych ubiorach. Ozdoby, z uwagi na religię, nie mogły przedstawiać człowieka – dominowały motywy fauny i flory (najczęściej: rogi, głowy, kopyta, zwierzęce łapki, dzioby ptaków). Również każdy kolor miał swoją symbolikę: niebieski oznaczał niebo, biały – radość, szczęście, żółty – wiedzę, mądrość, czerwony – ogień, słońce, zielony – młodość, wiosnę, a czarny – ziemię. Starano się zachować równowagę między płaszczyzną, tłem i zdobnictwem, symetrią w pionie i poziomie, wyraźną ostrością konturów rysunku oraz kontrastowością barw.