Wieś Sypniewo położona jest w północno-wschodniej części województwa mazowieckiego, powiecie makowskim, gminie Sypniewo. Kulturowo wieś Sypniewo znajduje się pod wpływem kurpiowszczyzny. Bardzo wiele zwyczajów i zachowań kulturowych przeniknęło do życia codziennego mieszkańców Sypniewa z kultury kurpiowskiej, jednak społeczność lokalna Sypniewa starała się zawsze podkreślać swoją odrębność.

Kuchnia ludności zamieszkującej tą wieś w końcuXIX i początku XX w. nie różniła się znacznie od znanej i często opisywanej kuchni kurpiowskiej. Mieszkańcy wsi Sypniewo, rolnicy pracujący na ziemiach piaszczystych wiedli biedne, bardzo oszczędne życie. Oszczędność objawiała się nie tylko brakiem inwestycji, oszczędzano na ubraniu i na jedzeniu. Główne dania kuchni codziennej związane były z kartoflami, kapustą oraz mlekiem. Taką potrawą łączącą wszystkie te surowce oraz zachowując tradycyjny sposób przygotowania i gospodarność jest barszcz zabielany z kiszonej kapusty na skórkach wieprzowych z Sypniewa. W swojej książce pt. „Przy polskim stole” Krystyna Bockenheim tak opisuje barszcz: „(…) i z pewnością należy do najstarszych zup robionych z kiszonek, a więc kapusty, ogórków i buraków”. Jednocześnie autorka zwraca uwagę na to, że: „był to jeden ze sposobów (kiszenie) przechowywania produktów przez jesień, długą zimę do wczesnej wiosny”. Podkreśla także, że: „(…) do dziś kapuśniak, ogórkowa i barszcz są mocnymi pozycjami w polskim jadłospisie domowym”. Barszcz z kiszonej kapusty i mięsa jest znany w różnej postaci w całej Polsce, jednak specyficzny barszcz, gdzie zamiast mięsa stosowano skórki wieprzowe, a do zabielania używano całych jaj roztrzepanych z kwaśną śmietaną, do dziś jest gotowany w rejonie wsi Sypniewo. „I proszę ciebie, kapusta się gotowała z temi skórkami, dostała trochę cukru, dostała listek, dostała pieprz to ten barszcz. I później zabielam. (…) Powiedziała, że nigdy nie gotuj śmietany i rozumiesz jajko roztrzepałam dobrze, później śmietanę z tym jajkiem roztrzepałam i wlewałam dotąd aż ono mnie się zaparzyło, żeby nie zwarzyło się tylko się zaparzyło i do tego barszczu i to się nazywał barszcz biały, biały barszcz (…) kapuściany” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Sypniewa). Cechą charakterystyczną tego barszczu jest również sposób jego podania, tj. w jednym naczyniu ziemniaki gotowane utłuczone ułożone po jednej stronie, obok wlany barszcz do pełnej pojemności naczynia.